Wuznaće

Mi wupřestrěwaš powabnosć,

ty stwórba njedodnita.

Kaž dokonjana bójskosć sy,

kiž luboznje mje škita.

Hdyž do cuzby so podajo,

to žadosć přewza začuća.

Će nawróćiwši spóznajo

so zwohrěwuje wutroba.

Tuž witana budź luba moja,

Łužica ja strowju će.

Mi domizna ty sy a twoja

rjanosć nihdy njezańdźe.

Mojich prjedownikow wótcny kraj,

přez wěki, wěčnje był.

Wšě pola, łuki, kóždy haj,

nic parować to chcył.                  

Rad' slubju krasna parlička

we wšitkich Serbow mjenje.

Wša swěrna naša dušička

će njewopušći ženje.