hody 2005

A zaso wětřik z dešćom hraje

hdyž  z' sněženkami hrać sej měł,

a znowa wutroba mi taje..... ,

a myslu do hód na swój spěw.

We Łazku bě so zakótwił

mój són, mój spěw, mój sprawny slub:

"Haj skutkować hač do kónc časow

chcu za swój mały serbski lud."

Bě horliwosć a lubosć we mni

a přeswědčenosć bjezkónčna:

"Štó potom, hdyžli nic ja sama,

štó so wo lud mój postara?

Štó wojuje za jeho byće,

za narodnosć, za wobstaće ... ."

Ja slubich, zo do kónca časow

bjez mje nas Serbow njebudźe.

        -----------

A wětřik znowa z dešćom hraje,

- ja wobličo jom njeprěju... ,

hdyž samotnosć mi zaso tkaje

mój són - wo serbskim wobstaću.