Žedźba

Žedźba

Žedźba tu a žedźba tam

Žedźbu přeco hóršu mam

Žedźba tam a žedźba tule

Žedźbu mam tež wšudźom druhdźe

Žedźba tu a žedźba druhdźe

Žedźba je a žedźba budźe

Horco-palo we wutrobje

Žedźba mi najlubša je

Krasna hórka ćěmnota

So do mrějaceho swětła da

Tehdy žiwjenje wjesołe

Nětko zymne, palace

Sam sym sebi cuzy

Sam w swojej nuzy

Błud wbohi rozum krótši

A mysle z hłowy tłóči

Hdźež so woči zawrěja

Tam tež moja bita, zbita, zabita

Njedychaca wutroba

Swětło, słónco, tam chcu ja

Tam hdźež so twoja lubosć da

Tam hdźež w krasnosći ty knježiš

A so za mnu ‘runja žedźiš

Hdźež dźiw so naju wulki stanje

Tam žedźba za tobu mje ćahnje

Tam hdźež sy, tam sym ja

Nětko z namaj dospěcha   

Čas je błud kiž spěšnje ćěka

Ale wěčnosć naju přichod rěka

Tebje jenož chcu ja začuwać

Na wóčce twojej zhladować

Ale wšitko jenož přeće moje

Mjezwočo najrjeńše twoje

Blěde je a zhubjene

Za tobu moja žedźba dźe

Najkrasniša ty najrjeńša

Wšitko sy mi rubiła

Sama sy mi zwostała

Žedźba